Opuszczając wyspę,
bagno mnie opuszcza
brak słów
i tęsknota za pigmentem-
bogate oleje na ostrzu
noża paletowego.
Tęsknię za krojeniem na surowo
sienna głęboka
w zmarszczoną umbrę,
kropkować ochrę
przez zgrubienie
plama rdzawego brązu
który krzyczy krwistą czerwienią
biadolenie
nad śmiercią zieleni.