Znikający punkt

pamiętając
jej szkarłatny sposób
wejścia w jego życie
sprawia, że się rumieni

nawet teraz

moja kobieta ognia
jak ją nazywał
nigdy nie ściemniane
jej płomień      nie wtedy

nie teraz na krawędzi
z jego ciemności

jej prochy
modlitwa bez słów
miłosierdzia
dryfując po wodzie
rozpuścić
w odbicie
pełni księżyca