Scuppernongs

Chyba wiem, kto zostawił pudełko
scuppernongów pod moimi drzwiami,
i oferuję jej jasne wybuchy
wdzięczności, gdy wyskakują mi zęby
przez skórę po gęstej zieleni
skórę w dzikie, słodkie mięso.
Później wyciskam porcję
na sok na lód i wódkę
i toast za winorośle zdobiące drzewa
wzdłuż krawędzi pól dzieciństwa
gdzie mój dziadek i ja
jechał konno na zbiórkę
nakrapiane winogrona
do ucierania na galaretkę
przeznaczone do tostów innego rodzaju.
Ale jeszcze słodsze niż galaretka
były kulami, które trzymaliśmy w dłoniach
z załadowanych worków
przez nasze siodła
gdy przebywaliśmy pod drzewami,
niechęć do powrotu do domu,
niechętnie się odwraca
ze słodkiego mięsa dziczy.