Alchemik

Nakarmił swój ognisty metal nieszlachetny, nalewając

Stopy stopów w Konstantynopolu.

Poszukując czystego złota poprzez alchemię,

Zildjian odkrył akustykę—

Odporny na pękanie brąz, w 1623 r.

Talerze teraz chyboczą do szczotek,

Stukając w genialne hi-haty,

Brązowe mini dzwoneczki wyważone

Przez trzy nity na stojaku;

Potomkowie Alchemika trzymają

Za dużo cyny z miedzi, ton

Brassy China Splashes, zachowaj brąz

Dźwięki i jazda w duecie od cracku.

Sekrety tureckiego alchemika

Przetrwaj w „topionych pokojach”

Gdzie rozpalone talerze

Są wyciągane z pieców, spłaszczane,

Zrolowany jak stare pranie,

Wbity w latające spodki,

Ogolone gładkie i błyszczące na tokarce.

Kiedy ręcznie wgłębione dyski

Są walnięte - rozbijają się jak pioruny

Od Zeusa i falują jak węże

W torbie. Dzięki Alchemikowi

Akustyka, widzowie nie śpią

W operach Wagnera. Kompozytorzy

Oszczędnie wezwał stop Alchemika ...

Aż do Maxa Roacha, Louisa Belsona,

A Buddy Rich pociągnął akustycznie

Kawałki z kuźni, uwolnione

Synkopowanie drżenia z Gene Krupa

Pałeczki Big Band na skórkach; dotyk Midas'a

Do wklęsłych dysków spojrzał mosiądz

Tony do blasku: „Clashing Brothers”

O tureckim alchemiku. Perkusiści.