Ostatnia noc w domu (list z Wietnamu)

Dlaczego usiadłem i przeczytałem ten numer
Czasu w innym pokoju, kiedy tam byłeś
jedna cienka ściana dalej, czekając na mnie
przyjść i zagrać w podwójnego pasjansa
lub spojrzeć na reklamy New Yorkera? Przypuszczam
miało to coś wspólnego z wiedzą
że nadal tam będziesz, jakiś akapit
później. Spójrz na mnie teraz, nie na kogoś, kto rośnie
młodsza, choć pozostaniesz taka sama.
Kruchy rok listów o tym samym smutnym zakończeniu;
wszystko jest na papierze, tak jak to widzisz,
wszystko udokumentowane, od sekretów po złamany nos.

Dlaczego przeczytałem…? To teraz mało ważne.
Ten upał coś mi zabrał, zostawił
niedokończone zdanie, aby cię zapamiętać.
Postanowiliśmy tego nie robić i będąc miłym
kochali się bardziej w tej krótkiej godzinie
niż kiedykolwiek wcześniej, ledwo dotykając boków, aż
zapadliśmy w niespokojny sen. I wszystko,
z wyjątkiem bolesnego kamienia strachu, był nieruchomy.