w starym domu C, kolumny, lepka kanalizacja,
drzwi, tajemne okucia, luźna gałka, niechętnie
szklanka, zbyt skromna, by podać jej miejsce pobytu,
zamek jak jedna z tych zapinek do biżuterii
wokół kobiecej szyi, antytetycznie
do rąk mężów, dlaczego kobiety, bawią się, potrzebują pokojówek —
aktorki nie wyglądają tak same – poza sceną
komody zmieniają je w mniej niż minutę.

Koktajle, era wysokiego ryzyka przed obiadem
książki i gospodarze mówią, że nigdy nie powinny trwać
dłużej niż godzinę, mija. trochę picia,
niektórzy piją więcej. Niektóre w środku
historii, których przysięgali nigdy nie powtarzać.
Osiem gości. Wakat. Brak zauważenia.
Jeden mężczyzna więcej niż kobieta, w tym wieku, większość mężczyzn zostaje...
w domu lub martwy, dodatkowy mężczyzna napędza dwie dodatkowe kobiety.
Pani C. zapala świece, namawia do stołu; pijący, sprytni, stawiajcie opór.

Każdy na swoim, swoim miejscu, schodzą, chłopcze,
dziewczyna, chłopak – już nie – wiek ma zastosowanie – „żadnych żon
obok mężów, żadnych politycznych przekonań...
jak ciężki ten wieczór starał się nie być
impreza, zmarły mąż, my tu wdowy nie będzie
sam. "Ktoś zaginął?" „Nie” (szeptem)
„nie on” Zaabsorbowany sobą, obsłużony, nakarmiony
bez obierania, krojenia, przypalania. "Katherine?"
"Katherine?" "Była tutaj." — Czyż nie była?