Potomków

Rozeszła się wieść, że słynne muzeum

jechał rozebrać i spakować ostatni

Kabina niewolników na wyspie Edisto.  Stała, ale ledwo

na ziemiach, na których pierwsi osiedlili się Europejczycy.

Potomkowie niewolników na wyspie

zaczęli wymieniać imiona swoich przodków, którzy żyli

w chacie przed wojną secesyjną

i jako wyzwoleńcy w XX wieku.

Kiedy mieszkała tam jako młoda dziewczyna,

jedna kobieta opowiedziała, jak krowy Black Angus

wsadziły głowy w drzwi.  Inni rozmawiali

około dwóch pokoi, poddasze, kominy.

Przybyli w dniu, w którym spadł,

deska po desce numerowane, ręcznie kute gwoździe

zebrane, jeden potomek sfotografowany patrząc

przez ramę okienną przed rozebraniem muru,

jego wyraz twarzy jest trudny do odczytania.

W miarę upływu dnia kobieta śpiewała sama

w duchu swojej prababci.

Podczas gdy kawałki były ładowane na ciężarówki

ludzie zaskoczyli się łzami. 

Ziemia, którą pokryła kabina, poddała się

ślady życia: moneta, guzik,

odłamek ceramiki, kość zwierzęca.  Słyszymy

o remoncie i czekać na domek

umieszczenie w salach publicznych, które niektórzy odwiedzą

a niektórzy nie.  Naznaczony palmetto

w pobliżu urwiska nad rzeką North Edisto

wiemy, gdzie stał.