Komentarz sędziego:Danielle Verwers otworzyła swoje zgłoszenie trzema krótkimi wierszami, które są cudowne. „Bez matki”, „Ryby tropikalne w jednej szerokości” i „Biochemia”. Ton jest doskonały, historie intrygujące, ale to, co mnie wyróżnia, to wyrafinowane użycie dźwięku w samogłoskach do budowania napięcia w każdym wersie wiersza. Czwarty wiersz „Między dwoma biegunami” kontynuuje ten dźwiękowy wysiłek. Końcowy wiersz „Co wiem o szkle” jest całkiem interesujący i ma bardzo dobry szkic, który warto przejrzeć. Ogólnie rzecz biorąc, jej wiersze pokazują, że poetka jest bardzo dobra i zasługuje na letnie stypendium Susan Laughter Meyers.

 

Wyróżnienie:Franciszka Pearce'a