Po burzy

Kiedy wszystko i wszyscy zatrzymali się
tuż przed tym, jak dobrzy chłopcy znaleźli swoje kanistry z benzyną,
uruchomił 10 000 generatorów na zachód od rzeki
i pociągnęli za sznurki od pił łańcuchowych,
kiedy w ciszy, pomyślałem, "To jest dobre, naprawdę dobre,"
to nie jest tak, że życzyłem sobie wieńcowego
na starca z ulicy
albo blaszany dach wdowy
pęknięty i zwinięty jak puszka sardynek,
lub wspomnienia bliskich obróciły się w pleśń,
pamiątki wypaczone, podłogi powyginane, intarsje zdarte.
Wiesz, moja własna matka uklękła
w słonej wodzie i błotem, żeby ocalić swoje rzeczy.
Ale, do cholery, czułem się dobrze...
samotność i sterno, kije i miotła —
dobre i proste, jak znowu zabawa w dom.