List do Glorii

Kiedy zacząłeś tracić wzrok,
lekarze dali ci butelki bladego księżyca
pigułki i kazał brać codziennie.

Nigdy nie mówili, że to będzie trwałe.
Nienawidziłem sposobu, w jaki pochylała się twoja laska
na twoim krześle jak obietnica,
jak twoje szare oczy wpatrywały się w rzeczy

nie mogłeś zobaczyć. Usiedliśmy na plaży
środku lata, a ja przyniosłem ci muszle
obracać w twoich rękach. Zapamiętałeś
setki tysięcy grzbietów i powiedział mi

o początkach, o tym, jak wszystko przychodzi
z tej samej sprawy. Nasza skóra jak skóra
gwiazd morskich, nasze oczy jak oczy księżycowych ślimaków.
Tylko cząsteczki sklejały się ze sobą. Ale Gloria, jesteśmy kimś więcej

niż to, z czego jesteśmy zrobieni. Naciśnij szkielety
małży do uszu i słuchaj
do ich pustych oddechów, echa
wszystkiego, czego nigdy nie widziałeś.