W niektóre noce odnajduję siebie
w kuchni późno, naczynie
moje ciało unosi się na wpół rozbudzone
przed cyfrowym blaskiem
zegar piekarnika, kostkarka do lodu
szemrać jak decyzja ławy przysięgłych
los narodów, potem krach
jak kostki się rozwiążą, i kto
potrzebuje lodów o 2 w nocy?
Mój tułów kołysze się jak domino
zaraz spadnie w kierunku stęchlizny
ukryte za nimi papierosy
słoik z ciasteczkami i zimno
wódka w zamrażarce,
butelka na boku, jest biała
morze puste, statek w środku
dawno zatopiony bez ocalałych