Bidh i a’ tionndadh na glainne fodha

uisge ruith, gun a bhith a 'sruthadh

agus i a’ coimhead seachad air uinneag a’ chidsin.

Cuimhnich nuair a bha sinn a’ fuireach anns an Danmhairg?

Ach cha robh sinn a’ fuireach ann a-riamh, an robh?

Bha sinn dìreach air saor-làithean, ach fhathast

bha e coltach gu robh e cho dachaigheil san Fhaoilleach agus sinn ag ithe

an drømmekage beag againn le ar cofaidh.

Ach gu cinnteach bha sinn a’ fuireach ann an Lunnainn?

tha i ag iarraidh, fhad 'sa tha i a' tiormachadh na truinnsearan

le searbhadair mias cotain faded.

Chan e, dha-rìribh, bha sinn a’ marcachd air an Tube a h-uile latha

agus tha cuimhne shònraichte agam air ceannach

sgàilean. No is dòcha nach robh ann ach làithean.

Dè mu dheidhinn an taigh tràigh ann an Saba?

Rinn sinn geamhrachadh an sin dà bhliadhna, tha mi a’ smaoineachadh.

Chan eil?   Mar sin carson a tha cuimhne agam air na sunsets

cho math? Campari agus speuran orains searbh

a' gluasad a-steach dhan oidhche agus an ceòl dannsa fiadhaich sin

ag eirigh suas o gach cearna mar chogal

ann an gàrradh gun chrìoch. Tha mi gu math cinnteach

bha sin fìor, tha i ag ràdh, agus i a’ tilgeil sgrathan

ris a' chù ghlas a' sròin air a casan.

Agus an seann taigh-tuathanais sin a fhuair sinn air màl

air an rathad ruiteach ri taobh an loch-

Cuimhnich?  Bha an gleoc ann

os cionn an teallaich nach do chum ùine riamh

agus rinn e fadalach sinn airson a h-uile rud.

Tha na faclan aice nan laighe ann an tiùrr ri taobh a’ chù

a nis 'n a chadal air seann bhrat dubhach

agus freagraidh guth fiar, a ghràidh,

tha rudeigin air an stòbha a’ losgadh.